Aktualizacja – Dni skupienia kręgu diecezjalnego oraz odpowiedzialnych za diakonie – Mrzeżyno 2022
Dni skupienia kręgu diecezjalnego oraz odpowiedzialnych za diakonie – Mrzeżyno 2022 – Fotorelacja
Relacja Helenki i Adama
Przełom kwietnia i maja – to już chyba tradycja – to czas, gdy odpowiedzialni za Wspólnotę Domowego Kościoła naszej archidiecezji wyjeżdżają na osobne (ustronne) miejsce, aby usłyszeć to co chce do nas powiedzieć Pan, usłyszeć czym żyje Wspólnota, wytyczyć ścieżki, którymi będziemy podążać w najbliższym czasie.
W tym roku Agnieszka i Przemek Gazińscy – Para Diecezjalna DK oraz ks. Tomasz Gruszto – Moderator Diecezjalny DK, z Parami Rejonowymi i odpowiedzialnymi za Diakonie (Oaz Rekolekcyjnych, Modlitwy i Liturgiczną) na miejsce Dni Skupienia kręgu diecezjalnego i odpowiedzialnych za diakonie obrali gościnny Nadmorski Dom Rekolekcyjny w Mrzeżynie.
Czas jaki tam przeżyliśmy od piątku 29 kwietnia do niedzieli 1 maja 2022 r. niewątpliwie był dobrym czasem, przeżytym blisko Boga i razem ze Wspólnotą: na wspólnej modlitwie, wsłuchaniu się w słowo Boże, wsłuchiwaniu się w to, czym Wspólnota się raduje i w to co Wspólnotę niepokoi. Był to również dobry czas wzajemnego poznawania się – małżeństw, które pomimo różnych przeszkód i wbrew temu co chce narzucić nam dzisiejszy świat – podejmują posługę na rzecz Wspólnoty.
Pomimo długiego weekendu w Mrzeżynie było wyjątkowo cicho i spokojnie, co sprzyjało naszemu wyciszeniu oraz skupieniu się na tym co Boże i na tym co dotyczy Wspólnoty.
Bogu niech będą dzięki za ten czas.
Helenka i Adam Borowscy.
Relacja Agnieszki i Tadeusza
Szczęść Boże!
W dniach 29.04-01.05 mieliśmy okazję uczestniczyć w Dniach Skupienia dla Par Rejonowych i Odpowiedzialnych za Diakonie w Mrzeżynie.
Jechaliśmy z radością bo od dłuższego czasu nie byliśmy na rekolekcjach. Bardzo był nam potrzebny ten czas zadumy i zbliżenia do Pana Boga no i jeszcze to miejsce w którym zaczęła się nasza przygoda z Domowym Kościołem.
Ciekawa była sobotnia konferencja ks. Tomasza Gruszto:
,,Powinniśmy żyć w świetle Pana Boga i być jego odbiciem w naszej codzienności dla innych. Nie żyjemy dla siebie i nie umieramy dla siebie. Nie jest to łatwe i wymaga od nas wysiłku. Takim świadectwem może być posługa w diakonii. Do służby wybiera Bóg.,,
Postanowiliśmy dać sobie trochę czasu i przemodlić tą ważna dla nas decyzję.
Agnieszka i Tadeusz Hadryś
Świadectwo Ewy i Andrzeja
Od 28.04 do 1.05 uczestniczyliśmy w dniach skupienia kręgu diecezjalnego i odpowiedzialnych za diakonie w Mrzeżynie i na prośbę parę diecezjalnej Agnieszki i Przemka Gaziński ich, którzy podjęli trud organizacji tych krótkich rekolekcji dzielimy się kilkoma refleksjami.
Jak zawsze wielką radością dla nas, także pewnie i dla innych uczestników, był dar spotkania. Przez minione 2 lata pandemii tęskniliśmy za rekolekcjami i za tym szczególnym klimatem miłości, radości i jedności, jaki panuje we wspólnocie.
Nie po raz pierwszy doświadczyliśmy też tego, jak bardzo Słowo Boże codziennej liturgii Kościoła współgra z tematem Dni Skupienia. Pochylaliśmy się wspólnie nad ponownym odkrywaniem głębi pojęcia diakonii, służby, oczywiście w świetle słowa Bożego.
Codzienny kontakt ze Słowem Bożym, Eucharystia, Namiot Spotkania – adoracja Najświętszego Sakramentu i medytacja … to czerpanie z samego źródła, które prowadzi do przemiany serca. Najważniejsze jest to czerpanie ze źródła, a nim jest Jezus Chrystus. Nie ma lepszej drogi i lepszego mistrza w naszym życiu.
Podczas spotkania w grupie przyglądaliśmy się postawie Jezusa Chrystusa Sługi i konfrontowaliśmy z naszą postawą diakonii. Odkrywaliśmy do czego wzywa nas i uzdalnia Jezus, dzieląc się doświadczeniami z różnych miejsc i posług. Zastanawialiśmy się także dlaczego, mimo zaproszenia przez samego Jezusa, jest tak mało chętnych do podjęcia diakonii, tak mało osób prawdziwie zaangażowanych w posługę, zwracając szczególną uwagę na rolę rekolekcji ONŻ 3 stopnia.
Słowa z sobotniej jutrzni: „Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeśli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana”(Rz 14,7) oraz Jezusowe pytanie „Czy kochasz Mnie?” z niedzielnej Ewangelii wzywają mocno do stanięcia w prawdzie i odkrycia na modlitwie, do czego zaprasza mnie dziś Bóg, ale też jakie podejmuję decyzje i jakich dokonuję wyborów. Odpowiedź na pytanie Jezusa musi jednak dać każdy z nas osobiście. Każda podejmowana diakonia jest darem i zadaniem. Doświadczyliśmy tego wielokrotnie przez lata formacji w Domowym Kościele. Zasłyszane kiedyś zdanie: :”Rób to co możesz i ufaj że Bóg dokona reszty ” może pomóc każdemu, kto staje przed decyzją podjęcia jakiejkolwiek służby we wspólnocie.
Ewa i Andrzej
