Refleksje po przeżytym OJDL w Laskach
Pragnę podzielić się pewną radością.
W dniach 1-3 grudnia 2023r. wraz z reprezentantami diakoni liturgicznej Ruchu Światło-Życie archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, dane nam było uczestniczyć w ogólnopolskiej Oazie Jedności Diakoni Liturgicznej. Tegoroczne spotkanie odbywało się w Laskach pod Warszawą. Dla mnie osobiście był to czas nieustannego poznawania Ruchu, a także doświadczenia żywego Kościoła, który wspólnie tworzymy. Podczas tego czasu mogliśmy dowiedzieć się o inicjatywach, które były podejmowane w minionych roku formacyjnym w różnych diakoniach liturgicznych całej Polski. Było to niesamowite doświadczenie i poznanie tego, jak wiele w kwestiach formacji liturgicznej się dokonuje. Ponadto pojawiły się pewne pomysły i nowe przedsięwzięcia do pracy na przyszłość. Naszemu byciu ze sobą pomagało miejsce, w którym się znaleźliśmy – ośrodek sióstr franciszkanek w Laskach. Cisza, modlitwa, miejsca przesiąknięte obecnością bł. s. Róży Czackiej bardzo pozytywnie wpływało na nasze rozeznawanie i przebywanie ze sobą. Do tego wspólna modlitwa, sprawowana Eucharystia, konferencje, rozmowy budowały naszą jedność. To był niesamowity czas wzrastania w wierze i wspólnocie!
ks. Maciej Wagner
OJDL w Laskach
W dniach od 01 do 03 grudnia br. odbyła się Oaza Jedności Diakonii Liturgicznej w podwarszawskich Laskach, na którą udaliśmy się z Anią i Darkiem oraz opiekunem naszej diakonii liturgicznej ks. Maciejem. Ponieważ był to dzień pracy, więc w drogę wyruszyliśmy „po pracy”. Z Bożą pomocą oraz opieką św. Krzysztofa szczęśliwie dojechaliśmy na miejsce, a organizatorzy spotkania powitali nas bardzo serdecznie. Tym razem OJDL gościła w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych prowadzonym przez Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, założone przez błogosławioną Matkę Elżbietę Różę Czacką. Spotkanie rozpoczęliśmy wieczorną Mszą św.
w kaplicy Matki Bożej Anielskiej.
Tematem przewodnim Oazy Jedności była formacja liturgiczna na Oazie Nowego Życia i Domowego Kościoła IIo. Jest to sprawa bardzo ważna, ponieważ problematyka tych rekolekcji koncentruje się wokół odkrycia obecności paschalnej tajemnicy Chrystusa w sakramentach Kościoła, ukazanej w szerokim kontekście biblijnym, z mocnym wezwaniem do aktualizacji własnego przymierza z Bogiem oraz odkrycia drogi stałego wychodzenia z niewoli grzechu. Natomiast efektem właściwego przeżycia i zrozumienia Exodusu powinno być pogłębienie życia wiarą i zaangażowanie w posługę w liturgii.
Rozważaliśmy również możliwość wypracowania materiałów dla animatorów liturgicznych do prowadzenia szkoły liturgicznej, wspomagających uczestników w dobrym przeżywaniu ONŻ II i inicjacji liturgicznej. Omawialiśmy także kwestie zaangażowania członków diakonii liturgicznych w różne dzieła ad intra i ad extra m.in. współpracę z Podkomisją ds. Służby Liturgicznej Komisji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski.
Zauważyliśmy również konieczność współpracy diakonii liturgicznej z diakonią rekolekcyjną oraz muzyczną, po to by cel rekolekcji ONŻ II był realizowany zgodnie z zamysłem ks. Blachnickiego.
Po południu przedstawiciele diakonii liturgicznych, również ci nieobecni, poprzez łącza on-line – za pomocą prezentacji multimedialnej – przedstawili swoje diakonie i podzielili się owocami swojej działalności w diecezji i nie tylko.
W międzyczasie mieliśmy też okazję pomodlić się przy sarkofagu bł. Elżbiety Róży Czackiej – jak niektórzy mówią – niewidomej matki ludzi słabowidzących i niewidomych – oraz zwiedzić muzeum i zobaczyć pamiątki z nią związane, a także nawiedzić cmentarz na terenie ośrodka, po którym oprowadzała nas s. Lidia.
W niedzielę, na zakończenie Oazy Jedności razem reprezentacją Ruchu z archidiecezji warszawskiej uczestniczyliśmy w Mszy św. w kościele pw. św. Karola Boromeusza w Warszawie, sprawowanej w intencji beatyfikacji ks. Wojciecha Danielskiego. Po mszy udaliśmy się na grób ks. Wojciecha na Powązkach. Wielką radością dla nas było spotkanie z siostrą ks. Wojciecha – Barbarą, która podzieliła się z nami wspomnieniami o bracie.
Podsumowując, program OJDL był bardzo napięty ale i owocny. A nasza otwartość, kreatywność, współpraca i szerokie horyzonty dają nam możliwość posługi w szerszym tego słowa znaczeniu.
K. i Z. Zawalowie