Bóg pozostawał przy nas…
W zbliżającym się roku formacyjnym będziemy po raz pierwszy pełnić posługę pary animatorskiej, zależało nam na odpowiednim przygotowaniu, pragnęliśmy także spędzić rodzinny czas nad polskim morzem, więc zdecydowaliśmy się na udział w ORAR II w Mrzeżynie. Rekolekcje, świadectwo zaangażowania i gorliwości wielu wspaniałych małżeństw oraz wiedza zdobyta dzięki konferencjom dały nam nowy zapał i wiarę, że z Bożą pomocą podołamy czekającemu nas zadaniu.
Przyjazd na rekolekcje Domowego Kościoła budził w nas wiele, również trudnych, emocji. W żywej pamięci nosimy wyjątkowe przeżycia sprzed 2 lat, z naszych pierwszych oazowych rekolekcji, ONŻ I. Wtedy w dniu wyjazdu na rekolekcje dowiedzieliśmy się o poważnej patologii ciąży i ciężkim stanie naszego nienarodzonego dziecka. Rokowanie było niepomyślne, a współczesna medycyna nie oferuje możliwości skutecznego leczenia takich przypadków. Mimo szokującej diagnozy, zdecydowaliśmy, że pojedziemy na rekolekcje, żeby spędzić ten czas w spokoju, wspólnie jako rodzina. 15 dni rekolekcji i 15 tajemnic Różańca Świętego przeżyliśmy bardzo głęboko, duchowo wprowadziliśmy naszego syna w tajemnice śmierci i zmartwychwstania naszego Pana. Tak żegnaliśmy się z naszym dzieckiem. Wkrótce po powrocie do domu trafiliśmy do szpitala, nasz syn Karol urodził się w 26 tygodniu ciąży, odszedł do Pana po pięciu dniach życia. Strata dziecka wstrząsnęła naszym światem, zachwiała zaufanie i nasunęła pytania o sens wiary. W tym, co było naszym najtrudniejszym doświadczeniem, nasz Bóg pozostawał przy nas, wiele razy odczuwaliśmy Jego prowadzenie i opiekę.
Pan pocieszył nasze serca i przyszedł do naszej rodziny z darem nowego życia, obdarował nas kolejnym dzieckiem. W tegorocznych rekolekcjach uczestniczyliśmy po raz pierwszy z 7-miesięcznym synem Danielem. Naszą wielką radością jest patrzeć jak zdrowo rośnie, rozwija się, poznaje świat. W trakcie rekolekcji pozostawał pod wspaniałą opiekę diakonii wychowawczej, której jesteśmy głęboko wdzięczni za zaangażowanie i serdeczną troskę o powierzone dzieci.
Udział w rekolekcjach umocnił naszą wolę trwania w Domowym Kościele i dał nadzieję, że jest to dobra i błogosławiona droga dla całej naszej rodziny.
Chwała Panu!
Magda i Arek
archidiecezja warszawska
