DWDD w Koszalinie – 25-26.03.2022
Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych.
Tegoroczny Wiosenny Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych filii poznańskiej, w skład której wchodzą: archidiecezja poznańska, archidiecezja szczecińsko-kamieńska, diecezja kaliska, koszalińsko-kołobrzeska, włocławska i zielonogórsko-gorzowska odbył się w dniach 25-26.03.2022 r. Uczestników spotkania gościli przedstawiciele diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w Centrum Edukacyjno-Formacyjnym w Koszalinie.
Spotkanie rozpoczęło się w piątkowy wieczór Eucharystią z Nieszporami, której przewodniczył moderator filialny ks. Adrian Put. Po Eucharystii odbyło się spotkanie kręgu filialnego. Natomiast kapłani spotkali się w gronie moderatorów diecezjalnych i Domowego Kościoła RŚŻ, które jak później się okazało, było bardzo potrzebne i owocne. W tym czasie osoby, które nie są odpowiedzialne, a posługują w diakonii mogły uczestniczyć w adoracji IHS.
Następnego dnia, o wschodzie słońca celebrowana była Jutrznia, której przewodniczył ks. Tomasz Gruszto – moderator diecezjalny DK naszej archidiecezji. W dalszej kolejności nastąpiło zawiązanie wspólnoty przez moderatora filii i wysłuchanie konferencji pt. Liturgia źródłem życia w świetle, wygłoszonej przez księdza dra Krzysztofa Porosło podczas 47 Kongregacji Odpowiedzialnych w Częstochowie. W pierwszej części konferencji ks. Krzysztof przybliżył pojęcie gnozy i neognozy, i ukazał zagrożenia z jakimi spotykamy się w niektórych wspólnotach. W dalszej części konferencji, ukazał cały proces wtajemniczenia liturgicznego, sens i znaczenie celebracji, oraz związek liturgii z naszym życiem. Pokazał, że liturgia to nie jakaś forma pobożności oderwana od codzienności ale, że to właśnie dzięki niej nasza codzienność coraz bardziej wchodzi w ożywczy nurt uwielbienia Boga. Co więcej – na podstawie dokumentów o liturgii uporządkował i pokazał z innej strony obraz liturgii. Liturgia jest źródłem życia, które jest w świetle, w łasce uświęcającej. Liturgia stwarza rzeczywistość życia w łasce oraz zakłada i odnawia życie w łasce gdy ją tracimy. Musimy pragnąć żyć w łasce. Człowiek może być szczęśliwy również w życiu bez łaski, ale na poziomie naturalnym, na tyle ile daje mu natura ludzka. Jednak Pan Bóg chce nas wyprowadzić z tego poziomu życia do życia w łasce, do poziomu nadprzyrodzonego. Wpaść w życie bez łaski jest największą głupotą człowieka. Życie w świetle to takie życie, w którym poznajemy Boga, które nas oświeca. Bóg nam się objawia, mówi że jest obecny i stale się odsłania abyśmy mogli go poznawać, ale do tego muszą być dwie osoby. Tak jak małżonkowie przez całe życie muszą się poznawać, to także muszą mieć pragnienie poznawania Pana Boga, bo jeżeli nie – to ich wiara będzie umierała. Bóg chce znać każdego z nas, z miejsc do których Go jeszcze nie dopuściliśmy. Dlatego warto mieć mistagoga. Mistagogiem – przewodnikiem, który chce nas prowadzić do Boga jest Maryja. Ona jest orędowniczką u Boga i wciąż mówi chodź, ja znam drogę i mogę cię poprowadzić – trzeba tylko chcieć jej zaufać. Po niezwykle ciekawej konferencji rozpoczęła się praca w grupach, a następnie dzielenie się w oparciu o zaproponowane pytania. Nasze emocje uległy wyciszeniu podczas namiotu spotkania. Szczytem i źródłem naszego spotkania była Eucharystia sprawowana przez 12-tu kapłanów. Głównym celebransem był ks. Dawid Hamrol były moderator diecezjalny Ruchu Światło-Życie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Spotkanie zakończyło się podsumowaniem dnia i przedstawieniem najważniejszych wniosków z pracy w grupach na forum ogólnym, a następnie Nieszporami IV Niedzieli Wielkiego Postu.
Niech naszą refleksją na nadchodzący czas będzie świadomość jak wielkiego dobrodziejstwa dostępujemy zapraszając Pana Boga do naszego życia, a także podejmując posługę podczas Eucharystii, bowiem nie jest to tylko Msza św., ale jest to Wielka Tajemnica, w której dokonuje się cud miłości Boga do człowieka.
Krysia i Zbyszek Zawalowie
diakonia liturgiczna
