Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych – 24-25.03.2023 – Poznań

Poniżej fotorelacja i świadectwa z Dnia Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych naszej filii, który w dniach 24-25 marca odbył się w Poznaniu.
Fotorelacja

Świadectwo Marty

Wiosenne DWDD dało mi wiele zarówno wiele zewnętrznego jak i wewnętrznego słońca. Te kilka dni stało się dla mnie umocnieniem w tym, że Ruch Światło-Życie, w którym jestem ma sens, że to co robię ma sens i nie jestem w tym sama. Spotkanie z Bogiem w Namiocie Spotkania i na Eucharystii dało mi nową siłę do wiary, a spotkanie z ludźmi – motywację. W spotkaniach w grupach mogłam zobaczyć, że każdy z nas ma w Ruchu podobne problemy – zarówno Domowy Kościół jak i Oaza młodzieżowa. Po tym spotkaniu widzę, że są w naszej diecezji ludzie, którzy chcą działać i wierzę, że razem znajdziemy rozwiązanie naszych problemów oraz pomysły na dzielenie się tym co otrzymujemy od Boga w Kościele, który tworzymy.

Marta Weisbrodt

Świadectwo Agaty

Był to dzień dość intensywny, a zarazem dużo wnoszący do wspólnoty. Spotkanie rozpoczęło się konferencją ks. Piotra Listwonia, która nawiązywała do referatu wygłoszonego przez Moderatora generalnego Ks. Marka Sędka podczas 48. Kongregacji Odpowiedzialnych: „Jak realizujemy dziś w naszym ruchu ideę Kościoła żywego – próba oceny”. Tematem konferencji była analiza stanu Ruchu Światło- Życie jako ruchu eklezjalnego, który opiera się na tworzeniu małych wspólnot. Elementami łączącymi ludzi we wspólnocie eklezjalnej jest słowo boże i modlitwa, która jest odpowiedzią na to słowo. Słowo boże powinno być pokarmem naszej codziennej modlitwy. Sama modlitwa, bez słowa bożego może nas zaprowadzić do dewocji.

Pogłębieniem tematu eklezjalności i oceny Ruchu była praca w grupach.

Dzięki temu, że grupy podzielone były diecezjami mogliśmy omówić zagrożenia i wyzwania stojące przed naszą wspólnotą widziane z perspektywy naszej diecezji.

Warty podkreślenia jest wniosek, iż u podstaw wszelkiej pracy są relacje, o które trzeba nieustannie dbać. To na relacjach międzyludzkich można opierać pracę na rzecz wspólnoty, posługę, w tym m.in. wspólną organizację spotkań oraz dni wspólnotowe.

W obecnym, tak bardzo zabieganym świecie umyka nam fakt, że u podstaw wspólnoty leżą relacje. Wyzwań i zagrożeń na co dzień jest mnóstwo: brak czasu, niechęć do poświęcenia, życie w strefie komfortu, zmniejszająca się liczba członków Ruchu, zasychanie gałęzi młodzieżowej, niechęć do wyjazdów na rekolekcje… Niemniej jednak skupianie się na tych negatywnych aspektach, nie popchnie nas do zrobienia kroku naprzód. Powinniśmy poszukiwać nieustannie rozwiązań odpowiadających opisanym wyżej zagrożeniom; poprzez budowanie relacji oraz wspólną pracę opartą na wierności zasadom Ruchu.

DWDD to czas odkrywania istoty Diakonii. Możliwość spotkania się z braćmi i siostrami, którzy podejmują się posługi na rzecz wspólnoty.

To także okazja do wymiany doświadczeń, co pozwala spojrzeć szerzej na istotę służby przez pryzmat poszczególnej Diakonii.

Spotkanie to pokazało mi, że trwając w jednym Ruchu, czasami w różny sposób definiujemy drogi poszczególnych Diakonii, dostosowując je do potrzeb poszczególnych Diecezji.

W podsumowaniu pracy w grupach ukazane zostały wyzwania stojące przed Ruchem widziane z perspektywy różnych diecezji, a także propozycje konkretnych działań jakie możemy podejmować jako Ruch w zaskakująco szybko zmieniającej się rzeczywistości.

Agata Kłodawska