ORAR II – 15.08 – 19.08.2023 r. Myślibórz
Świadectwo Doroty i Macieja
Czas Rekolekcji był dla nas czasem błogosławionym i to w każdym wymiarze. Kolejny raz mogliśmy doświadczyć WSPÓLNOTY, gdy spotykamy nieznanych nam wcześniej ludzi a od pierwszego spojrzenia i uścisku ręki czujemy, że mówimy tym samym językiem, czujemy się otoczeni życzliwością i serdeczną przyjaźnią, czujemy się jak w domu, jak w jednej rodzinie. Ponownie przekonaliśmy się, że Ruch Światło Życie, Domowy Kościół to jest to miejsce dla nas, gdzie chcemy wzrastać w wierze.
Był to dla nas również czas odkrywania naszego powołania – do chrześcijaństwa, do małżeństwa i rodzicielstwa, a także do służby w Domowym Kościele. Odkryliśmy, że zadania i posługa, jakie są nam stawiane, nie wynikają z naszych zdolności, czy talentów – wręcz przeciwnie – „Pan Bóg nie powołuje uzdolnionych, ale uzdalnia powołanych”. Jeżeli dostaliśmy zadanie do wykonania, to również otrzymamy potrzebne siły, „ochotę i zdolności” do jego realizacji. My mamy być narzędziem i nie zostaniemy sami.
Odkryliśmy również, że każda osoba z naszego kręgu jest odpowiedzialna za obecne w nim małżeństwa. Każdy z nas, poprzez świadectwo życia (to co się nam udaje zrealizować, ale również poprzez nasze zmagania i trudności) ewangelizuje pozostałe pary w kręgu, a przez to razem dążymy do świętości, w naszym powołaniu jakim jest małżeństwo.
Dodatkowym błogosławieństwem tego czasu była obecność Jezusa Miłosiernego, który towarzyszył nam od pierwszego dnia rekolekcji. W tym szczególnym miejscu, jakim jest Myślibórz, zostaliśmy obdarowani pokojem, wypływajacym z Miłosiernego Serca Jezusa. I ten pokój zabraliśmy ze sobą na dalsze zmagania i pracę w Domowym Kościele.
Zdajemy sobie sprawę, że te wszystkie łaski i błogosławieństwa, których doświadczyliśmy podczas tych Rekolekcji, były możliwe dzięki niestrudzonej pracy Diakonii Rekolekcyjnej – za Wasz trud i okazałe serce serdeczne Bóg zapłać!
Dorota i Maciej Kucharscy
Świadectwo Moniki i Romka
Uważamy, że czas rekolekcji zawsze niesie ze sobą DOBRO. Słowo Boże cudownie nas prowadziło i wciąż mocno pracuje w naszych sercach. Ono jest żywe i skuteczne i już widzimy pierwsze owoce – nowe spojrzenie na realizację zobowiązań, wskazówki i nowe pomysły do wykorzystania w kręgu, przede wszystkim jednak zebraliśmy „perełki”, które pomogą nam stać się lepszymi ludźmi. Bóg nas powołuje i posyła. By być wiarygodnym świadkiem Ewangelii trzeba stać się CZŁOWIEKIEM – takim, jak Chrystus. Być radosnym i dobrym, mieć serce wypełnione pokojem i miłością, rozdawać miłosierdzie i służyć – tego życzymy sobie i Wam. To jest największy SKARB jaki otrzymaliśmy w tym rekolekcyjnym czasie. Z całego serca DZIĘKUJEMY Agnieszce i Przemkowi oraz ks. Tomaszowi. Jesteśmy wdzięczni i cieszymy się, że mogliśmy poznać Was wszystkich.
Do zobaczenia! Monika i Romek