To czyńcie na moją pamiątkę!
Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!» 20 Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: «Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana.
Łk 22, 19-20
Liturgia Mszy św. to zgromadzenie się wszystkich uczestników. Chrześcijanie przychodzą na to samo miejsce, by uczestniczyć w zgromadzeniu eucharystycznym. Na czele zgromadzenia stoi Chrystus, główny celebrans Eucharystii. Jest On Arcykapłanem Nowego Przymierza. To On niewidzialnie przewodniczy całej celebracji eucharystycznej. Biskup lub prezbiter reprezentuje Chrystusa, działając w osobie Chrystusa – Głowy (in persona Christi Capitis) przewodniczy zgromadzeniu, zabiera głos po czytaniach, przyjmuje dary ofiarne i odmawia Modlitwę eucharystyczną. Wszyscy biorą czynny udział w celebracji, każdy na swój sposób: lektorzy i ci, którzy przynoszą dary ofiarne, rozdający Komunię świętą i cały lud, którego „Amen” wyraża ich uczestnictwo (KKK 1348).
Ponieważ liturgia, a szczególnie Eucharystia jest uprzywilejowanym miejscem spotkania
z Chrystusem w Duchu Świętym, znakiem objawiającym i urzeczywistniającym tajemnicę Kościoła – wspólnoty, oraz Źródłem i szczytem jego życia… dlatego chcemy zawsze jak najpełniej w niej uczestniczyć, a naszym szczytem i radością jest służba w zgromadzeniu liturgicznym według zaleceń soborowej odnowy liturgii (1).
Pragniemy włączyć się w diakonię, która w Ruchu Światło – Życie rozumiana jest jako służba podejmowana w oparciu o otrzymane dary Ducha Świętego, czyli charyzmaty w ramach kościelnej wspólnoty i dla budowania tej wspólnoty.
Pomocną w rozeznaniu diakonii w jakiej można służyć jest Oaza Rekolekcyjna Diakonii. Zadaniem ORD jest ukazanie uczestnikom całościowej wizji i syntezy Ruchu Światło-Życie w celu wezwania ich do świadomej akceptacji programu Ruchu i oddania się w nim na służbę, stosownie do swoich możliwości (2).
Pełnienie diakonii nie może się ograniczać jedynie do podejmowania działań. Diakonia jest również miejscem formacji. Formacja podejmowana w diakonii to formacja specjalistyczna i doktrynalna związana z kierunkiem posługi. Członkowie diakonii w ramach swojej formacji diakonijnej poznają naukę katolicką dotyczącą zakresu działań diakonii (między innymi studiując dokumenty kościelne) oraz odbywają specjalistyczne szkolenie przygotowujące ich do pełnienia posługi. Za formację w diakonii liturgicznej odpowiada Centralna Diakonia Liturgiczna naszego Ruchu.
W naszej archidiecezji trwają przygotowania do zawiązania diakonii liturgicznej w pełnym tego słowa znaczeniu, w której jest miejsce dla wszystkich: małżeństw, młodzieży, osób samotnych. Każdy może tutaj znaleźć miejsce dla siebie np. w posłudze słowa, śpiewu, ładu… .
Odbyły się już dwa spotkania liturgiczne. Opiekunem tych spotkań od strony teologicznej jest
ks. Proboszcz Prałat kan. mgr Dariusz Zdzisław Knapik, natomiast odpowiedzialnymi za formację są Ania i Darek Porazikowie.
Wszystkich, którzy czują się odpowiedzialni za formację, mają pragnienie uczestniczenia
w spotkaniach liturgicznych oraz jest im miłe i piękne celebrowanie Eucharystii zapraszamy na kolejne spotkanie liturgiczne, które odbędzie się 10 kwietnia br. w Katedrze św. Jakuba po Mszy św. o godz. 1800.
(1) Por. http://www.oaza.pl/cdl
(2) ks. Franciszek Blachnicki, Podręcznik ORD.
Krystyna
